We kijken terug op een mooie herdenking ‘200 jaar kerkgebouw’. En er is een start gemaakt naar het nieuwe winterseizoen. Wat hebben we als gemeente veel om voor te danken! Toen ik hierover nadacht, kwam de vraag op: Wat of wie is de gemeente eigenlijk?
- De gemeente is een gezin. Wie gelooft is opnieuw geboren in Gods gezin. Dat verbindt ons op een bijzondere manier met elkaar. Er is – net als in een natuurlijk gezin – een band die niet te verbreken is. Wat er ook gebeurt, de Heere geeft ons elkaar. Hoe komt mijn verbondenheid met de gemeente tot uitdrukking? En ervaren we daar met elkaar ook de zegen van die de Heere bedoeld heeft?
- De gemeente is een geestelijk huis. De plaats waar God aanbeden en gediend wordt. Wij zouden dus eigenlijk ook zonder ons kerkgebouw moeten kunnen! Als we ‘naar de kerk’ gaan, dan gaat het niet om de stapel stenen op de Brandwijksedijk 21. De kerk, dat zijn wij, de levende stenen. Wij vormen een gemeenschap die samenkomt om God te dienen door voor Hem te zingen, Hem te aanbidden en naar Hem te luisteren. Wat een bijzonder beeld! Een enkele steen maakt geen gebouw. Twee of drie ook niet. Een gebouw krijg je als iedereen zich invoegt op de juiste plaats. Voeg ik mij als steen werkelijk in, zit ik vast in dat gebouw? Of zit het cement rondom mij los en kan ik er zomaar uitvallen?
- De gemeente is een kudde. Weer klinkt daarin de gedachte door dat we bij elkaar horen, een eenheid vormen, verzameld door de Herder. En die Herder gebruikt geen zweep om de schapen bij elkaar te krijgen, maar Zijn stem. Zijn Woord lokt ze naar Hem toe. Wat een mooi beeld! Is dat wat mij ook trekt naar de gemeente? Hier hoor ik Gods Woord. In de stem van de onderherders hoor ik de stem van de Goede Herder. Zijn er achterblijvers die we moeten motiveren om mee te gaan? Zijn er zwakke schapen die extra aandacht nodig hebben? Hierin ligt voor iedereen een taak in de gemeente. Onder de hoede van De Goede Herder kunnen we met vreugde het nieuwe winterseizoen weer in, toch?
Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad