‘Nadert tot God en Hij zal tot u naderen’ (Jak. 4: 8). Ergens in een klein dorp in Noord-Brabant staat een grote Rooms-Katholieke kerk. Elke middag om een uur of twaalf komt daar een armoedig geklede bejaarde man die de kerk inloopt, daar even blijft staan en dan weer verdwijnt. De koster vindt dit maar een vreemde zaak, en daarom spreekt hij hem op zekere dag aan en vraagt hem wat hij komt doen. Ik kom om te bidden, zegt de oude man. Maar dat kan toch nauwelijks, reageert de koster. U loopt alleen maar even naar het altaar en dan gaat u al gauw weer terug. Dat is waar, zegt de man, maar ik kan geen lange gebeden meer uitspreken en zeg eenvoudig: ‘Jezus…, hier is Simon’. Het is maar een kort gebed, maar ik weet zeker dat Hij mij hoort. Korte tijd later belandt de oude man door een ongeluk in het ziekenhuis. Op een dag zegt de verpleegkundige tegen hem: U ziet er altijd zo blij uit ondanks uw ongeluk. ‘Waarom zou ik niet blij zijn, zegt Simon, dat komt door mijn Bezoeker!’ Uw Bezoeker, zegt de verpleegster verbaasd, ik zie nooit iemand bij uw bed en wanneer komt die dan? Nou, iedere dag zo tegen een uur of twaalf staat Hij aan het voeteinde van mijn bed en zegt tegen mij: ‘Simon…, hier is Jezus’. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad