Om nog even een kaartje te bezorgen, fietste ik vorige week donderdag in de nachtelijke uren nog even naar de Brandwijksedijk 22. U weet wel, dat mooie nieuwe huis naast onze kerk. Nu geen rekken met kleding voor het raam, geen donkere sombere leegte, maar een lichtje door het dakraam van de badkamer en een auto op het pad. In gedachten zag ik twee mensen, vermoeid van het uitpakken van al die verhuisdozen, op weg naar bed voor hun eerste nachtje in Brandwijk. Eindelijk krijgt dit mooie gebouw de bestemming waarvoor het gebouwd is: het herbergen van ons nieuwe predikantengezin. Wel een overgang van een drukke roerige straat in Gouda, naar de rustige en stille Brandwijksedijk. Nou ja, stil? Op gezette tijden rijden er grote voer- en melkauto’s over het smalle weggetje, scheuren moeders met bakfietsen richting school of dendert er een trekker met aanhanger voorbij. En dat hoort ook zo. Was het niet zo, dan zou je het missen, toch? We hopen en bidden dat dit het begin wordt van een mooie en zegenrijke tijd als herder en leraar in onze gemeente voor fam. Speksnijder. We hebben er lang naar uitgezien en nu is het bijna zover. Onderherder zijn van de Goede Herder, zo mag je zijn werk hier in onze gemeente toch noemen? Om nog even op dat mooie huis terug te komen, we hopen dat jullie je snel thuis zullen voelen in je nieuwe woning en dat het aan jullie verwachtingen voldoet. Maar… en dat geldt voor ons allemaal, het is maar een tijdelijk huis. Of je nu een huurhuis of koophuis hebt, het maakt niet uit. Het is maar voor even. We zijn immers op doorreis. Op reis naar een ander Huis. Dat Huis heet geen rijtjeshuis, bungalow, pastorie of woonboerderij. Nee, dat is het Eeuwig Vaderhuis. Daar vallen al die andere huizen bij in het niet. En daar is een plaats bereid voor allen die Heere liefhebben. En ondertussen mogen we ook genieten van het huis waar we nu in wonen. Maar dat geheim, dat mooie vooruitzicht neemt niemand van ons af. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad