Door de innige gevoelens van barmhartigheid van onze God.. (Luk.1: 78). Een jongetje raakt in een drukke winkelstraat zijn vader kwijt. Hij zoekt en zoekt… Huilend loopt hij naar een politieagent: ‘Meneer agent, hebt u misschien een vader gezien, zonder een klein jongetje’? Dat jongetje sprak niet over een verloren zoon, maar over een verloren vader. Zo zou je God ook kunnen noemen. God is niet alleen door de zondeval Zijn kinderen kwijtgeraakt, maar de kinderen zijn ook de Vader kwijt. We hebben net Kerst gevierd. Massaal zongen we van vrede op aarde. Ook het kind in de kribbe kreeg terecht veel aandacht. Maar de Vader, Die wordt nog wel eens vergeten. Dat God het is, Die Zijn Zoon naar deze aarde stuurde, wordt dat echt door ieder gezien? Toch zou het nooit Kerstfeest geworden zijn zonder God de Vader. De barmhartigheid van God zit heel diep. God de Vader is diep, heel diep bewogen met de verlorenheid van deze wereld. Hij wil het verlorene zoeken en zalig maken. De vader van de verloren zoon had er iets van toen hij zijn zoon zag. Hij was diep ontroerd. Zo kijkt God de Vader naar deze wereld, naar u en naar mij. Hij stuurde de oudste Broeder om de jongste en oudste broer te zoeken. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis,
De kerkenraad