We denken aan de zieken in onze gemeente en ook aan de mensen die worstelen met het alleen-zijn, hun geaardheid, gevolgen van misbruik, trauma’s of een onveilig huis. Die gebukt gaan onder rouw en de pijn kennen van het verliezen van een partner, kind of kleinkind. Zij die moeten leven met fysieke, mentale of psychische klachten. Wat kan er veel spelen in een mensenleven. Misschien wel geen mens die er van weet. Het is vaak aan de buitenkant niet te zien. Wat een troost dat God er van weet. En dat we met die verborgen zware last bij Hem mogen komen en het in Zijn Hand leggen. ‘Ik roep U aan, ‘k blijf op U wachten, omdat G’, o God, mij altoos redt, Ai luister dan naar mijn gebed en neig Uw oren tot mijn klachten!