We merken het allemaal. Het begint ’s avonds steeds vroeger donker te worden. Het licht neemt af en de duisternis neemt toe. Logisch, hoor ik iemand zeggen. Zo hoort het ook, het is een natuurlijk gegeven.. Klopt, maar hoe zit dat in ons geestelijk leven? Krijg daar de duisternis ook de overhand over het licht? In de Bijbel staan verschillende teksten over ‘licht of lamp’. Eén ervan staat in 2 Petr. 1: 19. ‘En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als een lamp die schijnt op een duistere plaats…’. Het profetisch woord, de Bijbel, wijst ons de weg door het leven. De bijbel is als een lamp die, zoals Psalm 119 zegt, schijnt in de duisternis. Het woord dat hier voor lamp wordt gebruikt, duidt een looplamp aan: een lamp die je gebruikte als je onderweg was. Vincent van Goch vertelt in een van zijn brieven dat zijn vader, die predikant was, zo’n lamp gebruikte. Als hij ’s avonds bij een ernstig ziek gemeentelid geroepen werd, ging hij met zo’n looplamp op pad. In die tijd was er nog amper straatverlichting, dus kon het ‘s avonds pikkedonker zijn. Maar de looplamp wees Vincents vader in een donkere nacht, in weer en wind de weg. Zo’n looplamp is de Bijbel. De bijbel is geen schemerlamp, die je gebruikt om bepaalde gevoelens te wekken of rustig bij weg te dromen. De Bijbel is geen bureaulamp, die je gebruikt bij wetenschappelijke studies. De Bijbel is een looplamp, die je de weg wijst in deze donkere wereld. Met een looplamp kun je in de duisternis slechts één stap vooruit zien. Stap voor stap leidt Christus ons, door de nacht naar de grote morgen. Van harte Gods zegen toegewenst, van huis tot huis.
De kerkenraad