Op 15 november 2022 kwam er een einde aan het aardse leven van Grietje Hendrika Bouter – Karsdorp. Ze werd 65 jaar. Margriet groeide op in Molenaarsgraaf. Toen ze in het huwelijk trad met Hans Bouter betrokken ze een mooi klein huisje aan de Graafstroom in Bleskensgraaf. Ondertussen werkte Margriet al in de zorg. Toen de kinderen geboren werden, stopte Margriet met werken, zoals dat in die tijd nog de gewoonte was. Door het chauffeurswerk van Hans, stond Margriet er thuis vaak alleen voor. Ze was heel moedig en kon dat goed aan. Toch bleef de ‘zorg’ trekken. Toen de kinderen groter werden, ging Margriet weer werken. Twintig jaar werkte Margriet bij ‘Present’, eerst in het huis en daarna in de thuiszorg. Ze deed dat werk met hart en ziel. ‘Zorgen’ zat in haar genen. Zorg voor het gezin, zorg voor cliënten. Ongeveer tien jaar geleden verhuisden ze naar Brandwijk. Toen Patricia als laatste het huis uit ging, werd het wel heel erg stil. Gelukkig kon Hans zijn werk zo aanpassen dat hij vaker thuis kon zijn. Ruim een jaar geleden kwam er een keer in hun leven. Juist op de eerste dag dat Hans met pensioen was, kreeg Margriet een heel ernstige uitslag van een onderzoek: ongeneeslijk ziek. Toen kwam ook de vraag of er aan chemobehandeling begonnen moest worden. In gebed mochten Margriet en Hans, samen met hun kinderen, besluiten om toch de behandeling in te gaan. Dapper en moedig heeft ze alle twaalf kuren doorstaan. En dat ging niet vanzelf. Gesteund door haar man en kinderen, bovenal door haar hemelse Vader, van Wie ze de kracht mocht ontvangen. Na afloop van de kuren brak er een ‘rustige’ tijd aan. Margriet en Hans konden zelfs nog enkele weken genieten van een vakantie in Duitsland. Al gauw na de zomervakantie kwamen de klachten terug. Na de scan bleek dat de ziekte in alle hevigheid doorzette. Margriet moest zich voorbereiden om afscheid te nemen. En dat is moeilijk, bijna onmogelijk. Alles en iedereen loslaten. Het was een strijd en de vraag die haar benauwde: Kan ik wel verschijnen voor God? Wie van ons kent die vraag niet? De Heere Zelf moest het Woord nemen, en dat deed Hij: ‘Mijn genade is u genoeg’. Margriet mocht het overgeven en rust vinden. Wat een genade. Ze klemde zich vast aan de woorden uit Hebr. 13 die ook in de afscheidsdienst zijn gelezen: ‘Hij heeft Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten. Daarom zeggen wij met goede moed: ‘De Heere is voor mij een helper en ik zal niet vrezen’. In de laatste dagen mocht ze er voor haar man, kinderen en kleinkinderen van getuigen: ‘Ik zie een poort wijd open staan…’. Het is ons gebed dat de Heere met Zijn Woord in het bijzonder Hans, de kinderen, de kleinkinderen en ook haar enige zus zal troosten en bemoedigen. De begrafenis heeft afgelopen dinsdag plaats gevonden op de begraafplaats aan de Kerkweg in Brandwijk.